Propozycja Prezydenta mocno rozczarowała „frankowców”

Można było zatem przypuszczać, że Prezydent złagodzi planowane obciążenia dla banków. Niewiele osób spodziewało się jednak tak dużej zmiany.

Kolejną wersję prezydenckiego planu, ostatecznie zaprezentowano 2 sierpnia 2016 r. W trakcie konferencji prasowej okazało się, że Prezydent ze względu na bezpieczeństwo sektora finansowego i niestabilną sytuację geopolityczną (np. Brexit i kryzys bankowy we Włoszech), postanowił się wycofać z większości wcześniejszych zobowiązań. „Frankowcy” będą mogli liczyć tylko na zwrot części pobranych spreadów oraz odsetek od spreadów, który w typowych przypadkach zmniejszy ich zadłużenie o 3% - 6%. Ponadto nadzór finansowy zamierza zmuszać banki do zawierania ugód z klientami i dobrowolnego przewalutowania kłopotliwych kredytów (m.in. poprzez wyższe wymagania kapitałowe). Ustawa konwertująca wszystkie kredyty ma wejść w życie, gdy spadnie kurs helweckiej waluty.

Niewielka obniżka długu na wskutek planowanego zwrotu spreadów (zwykle 5% - 6%), wynika z kilku ograniczeń ustawowych. Po pierwsze, zwrot będzie dotyczył początkowego kapitału o wartości do 350 000 zł na jednego kredytobiorcę. Po drugie, banki zatrzymają spready nieprzekraczające 0,50% średniego kursu kupna lub sprzedaży według NBP. Po trzecie, banki będą mogły zachować wszystkie spready pobrane po 26 sierpnia 2011 r. (tzn. po wejściu w życie ustawy pozwalającej na łatwą spłatę rat walutą z kantoru). W związku z powyższym, maksymalny koszt zwrotu spreadów zostanie ograniczony do 4 mld zł. Wcześniejszy plan Prezydenta miał kosztować banki nawet 60 mld zł - 70 mld zł.

Przed ubiegłorocznymi wyborami, przyszły Prezydent wspominał o możliwości przeliczenia „frankowych” kredytów według początkowego kursu wypłaty. Taka operacja mogłaby skutkować obniżką zadłużenia kredytobiorcy nawet o 40% - 50%. Zatem trudno się dziwić, że wielu „frankowców” jest mocno rozczarowanych propozycją Prezydenta z 2 sierpnia br.

(A.P.)